Louis van Remortel:
Geboren op 29 december 1911 en overleden op 18 februari 1981.
Louis Van Remortel ging op 12-jarige leeftijd naar de ambachtschool om het vak schilderen te leren. Wanneer hij twee jaar later met zijn ouders naar Beveren verhuisde, werd hij schildersgast te Sint-Niklaas. In zijn vrije tijd ging hij in de polders tekenen en schilderen. Dit open landschap, waarin hij een religieuze dimensie ontwaarde, zou zijn voornaamste inspiratiebron blijven.
Van 1928-1934 kreeg hij een opleiding tekenen en schilderen aan de Stedelijke Academie te Sint-Niklaas. Daarnaast volgde hij nog privé-lessen bij Piet Staut en Jos Hendrickx. Zijn actief lidmaatschap van de Katholieke Arbeidersjeugd (KAJ) had naar eigen zeggen een grote invloed op zijn werk: "Ik ondervond toen dat de arbeidersjeugd veel te weinig esthetische vorming kreeg. Daarom wilde ik werk maken dat zij konden ervaren maar dat toch esthetisch verantwoord bleef" (uit een interview in 1980).
Vanaf 1929 nam hij regelmatig deel aan groepstentoonstellingen. Zijn eerste individuele tentoonstelling in 1944 te Sint-Niklaas was een succes.
Vanaf 1945 gaf hij les aan de Vak- en Nijverheidsschool, afdeling schilderen, van Beveren. Zo ontmoette hij ook de motorisch beperkte B. Blommaert die hij leerde schilderen. Louis Van Remortel werd vader van negen kinderen. Zijn zoon Wim erfde het talent en de passie van zijn vader en werd een bekend graficus. Louis van Remortel was een van de medestichters van de Piet Stautkring.
Afmetingen kunstwerk: 215 x 322 mm